Budowa obecnego kościoła w Niebylcu.
Lata 1936 - 1943

Obecny kościół parafialny w Niebylcu pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego i Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wzniesiony został w latach 1936-43.
Budowę kościoła rozpoczął Ks. Franciszek Muras jesienią 1936 r. Przed przystąpieniem do budowy rozebrano część starego kościoła, która swoją częścią zachodziła na fundamenty projektowanego kościoła. Zakupiono dodatkowo działkę od Teofila Wójciaka zam. w USA.

Na fotografii widoczna część starego kościoła.

Poszerzono plac kościelny przez wykupienie działki od Teofila Wójciaka z USA. Zakupiono kilkanaście tysięcy cegły z cegielni Dobrzechów lecz większą część cegły wypalono przez miejscowych parafian w cegielni polowej na gruntach plebańskich w Konieczkowej. Osobą odpowiedzialną za wypał cegły był Franciszek Baszak z Konieczkowej. Po zgromadzeniu materiałów budowlanych przystąpiono do budowy Kościoła.

Mimo trudnych warunków budowa postępowała bardzo szybko. W dniu 12 maja 1938 roku, oddział kawalerzystów konnych biorący udział w eskorcie wyrusza na powitanie biskupa przemyskiego, który przyjeżdża na poświęcenie rozpoczętej budowy.Zgromadzono materiał budowlany w postaci kamienia, który został odpowiednio obrobiony przez kamieniarzy, a następnie wmurowany w dolną część kościoła. Drewno tartaczne pozyskane było z lasów plebańskich oraz od miejscowych parafian. Kilka m3 drewna podarował biskup przemyski, z lasów biskupich pod Domaradzem, a zwieźli go parafianie wraz z Ks. Murasem na czele.

Biskup przemyski podczas aktu poświęcenia wmurowania kamienia węgielnego.

Praca przy budowie była ciężka, ponieważ w tym okresie nie było mechanizacji. Większość prac wykonywana była ręcznie. Mimo trudnych warunków budowa postępowała bardzo szybko. Autorem projektu był architekt Tadeusz Mulicki z Rzeszowa, a wykonawcą budowniczy Józef Urbanik ze Strzyżowa. Parafianie sami wypalili cegłę potrzebną na budowę oraz wykonali wszystkie prace towarzyszące przy budowie świątyni, natomiast prace specjalistyczne wykonywali fachowcy opłacani przez Komitet Budowy Kościoła w Niebylcu wspierany w dużej mierze przezPolonię Amerykańską o nazwie "Komitet Pomocniczy Budowy Kościoła w Niebylcu w Polsce", zorganizowany w Elizabeth, New Jersey przez byłych parafian z Adams, Messachusetts.

Proboszczem parafii niebyleckiej był wówczas ks. Franciszek Strzępek,

a wikariuszem ks. Franciszek Muras,

który oprócz pełnienia obowiązków duszpasterza, wykonywał wiele prac związanych z budową kościoła. Wspólnie z mieszkańcami parafii Niebylec zabiegał o materiały budowlane, sam niejednokrotnie brał czynny udział w przetransportowaniu tychże materiałów, oraz w pracach budowlanych jako pomocnik murarzy.

Jak podają kroniki, kościół w stanie surowym, został wybudowany do 1940 roku.

Mimo iż kościół wewnątrz i na zewnątrz był jeszcze niewykończony parafianie musieli szybko dokonać aktu poświęcenia, aby można było odprawiać msze święte, ponieważ w każdej chwili okupant mógł zabrać kościół i przeznaczyć na własne magazyny.

Widok nowego kościoła w stanie surowym

Tak, więc na podstawie pisma Kurii Biskupiej w Przemyślu z dnia 5 listopada 1940 roku

polecającego ówczesnemu Proboszczowi Franciszkowi Strzępkowi poświęcić w zastępstwie Kurii nowy kościół w Niebylcu wedle formuły Rytuału.
Stary kościół został rozebrany w 1943 roku.